Sekcja Biotechnologii Roślin

Przewodnicząca: prof. dr hab. Anna Nadolska-Orczyk, IHAR PIB

Członkowie/członkinie:

• prof. dr hab. Rafał Barański,
• prof. dr hab. Grzegorz Bartoszewski,
• prof. dr hab. Magdalena Frąc,
• prof dr hab. Katarzyna Hrynkiewicz
• prof. dr hab. Ewa Łojkowska,
• prof. dr hab. Wacław Orczyk,
• prof. dr hab. Tomasz Pniewski,
• prof. dr hab. Marcin Rapacz,
• dr hab. Aleksandra Obrępalska-Stęplowska, prof. IOR-IB
• dr Jan Łyczakowski,

Charakterystyka sekcji (główne obszary działalności sekcji):

Promowanie i popularyzacja zagadnień z obszaru:

1. Nowe techniki genomowe (NGT) i edycja genomu

• rozwój i zastosowanie nowych technik genomowych, m.in. technologii CRISPR/Cas do modyfikacji roślin użytkowych,
• badanie funkcji genów z wykorzystaniem edycji genów w tym ukierunkowanej mutagenezy,
• uzyskiwanie roślin o ulepszonych cechach agronomicznych, w tym odpornych na stresy biotyczne i abiotyczne; kontakty i współpraca z hodowcami,
• śledzenie i upowszechnianie aspektów społecznych i regulacji prawnych dotyczących NGT.

2. Bioinformatyka i genomika roślin

• analiza sekwencji genomów i transkryptomów roślin,
• projektowanie edycji genomu i selekcja genów warunkujących cechy użytkowe.

3. Biotechnologia w hodowli roślin

• markery molekularne w selekcji odmian.

4. Roślinne kultury in vitro

• mikropropagacja i regeneracja roślin; kultury protoplastów,
• uzyskiwanie roślin transgenicznych do celów badawczych,
• hodowla komórek i tkanek w celach badawczych i przemysłowych.

5. Bioprodukty roślinne

• rozwój roślinnych systemów do produkcji białek rekombinowanych, w tym biofarmaceutyków (np. szczepionek roślinnych),
• pozyskiwanie z roślin cennych metabolitów wtórnych i fitofarmaceutyków (alkaloidy, polifenole, olejki eteryczne i in.),
• wykorzystanie biomasy lignocelulozowej do produkcji bioetanolu i innych biopaliw II generacji.

6. Ochrona środowiska i gospodarka zasobami

• roślina jako metaorganizm – interakcje roślina-mikrobiom, w tym mechanizmy rekrutacji mikroorganizmów przez rośliny zarówno ze środowiska naturalnego (np. gleby), jak również po traktowaniu roślin np. korzeni różnymi biopreparatami,
• wielopoziomowe interakcje roślina-mikrobiom-owady – oraz rola mikrobiomu w nabywaniu odporności na pestycydy/detoksyfikacji pestycydów (poszukiwanie możliwości zastosowania),
• naturalne i syntetyczne induktory odporności (w tym zw. z mikroorganizmami), mechanizm działania,
• biotechnologiczne metody rekultywacji gleb i oczyszczania środowiska (fitoremediacja),
• wykorzystanie roślin w gospodarce o obiegu zamkniętym.

7. Popularyzacja nauki i współpraca międzynarodowa

• organizacja szkoleń, konferencji i warsztatów,
• współpraca z jednostkami naukowymi, przemysłem i administracją publiczną,
• działania edukacyjne i informacyjne dotyczące biotechnologii roślin.